شایعترین علت جراحی اورژانس شکمی در کودکان است . با توجه به اینکه تشخیص آن در کودکان مشکل است ، ۳۰ تا ۶۰ درصد موارد احتمال پارگی وجود دارد.خطر پارگی در کودکان زیر ۵ سال از همه بیشتر است ( ۷۰ % ) و در نوجوانی ، که بیشترین بروز آپاندیسیت در کودکان را داریم ، از همه کمتر می باشد ( ۳۰ % ) .
اپیدمیولوژی
در کودکان زیر ۱۴ سال ۴ در هزار اتفاق می افتد و با افزایش سن بیشتر می شود ودر سن نوجوانی به حداکثرمی رسد و در کودکان زیر یک سال نادر است . پسران بیشتر مبتلا می شوند.
علائم بالینی
علائم بالینی بستگی به این دارد که بیمار در کدام مرحله پاتولوژیک معاینه شود .تریاد کلاسیک آن درد ، تهوع و استفراغ ، تب می باشد . بی اشتهایی یک علامت مهم می باشد . تب بیمار معمولا خفیف می باشد مگر در مواردی که آپاندیسیت پاره شده باشد . در بعضی موارد اسهال خفیف و تکرر ادرار نیز ایجاد می شود . درد در آپاندیسیت ابتدا دور ناف ایجاد می شود و به تدریج به قسمت پایین و راست شکم کشیده می شود و بعد از پاره شدن آپاندیسیت درد ژنرالیزه می شود.
تشخیص آپاندیسیت
شرح حال و معاینه باید در جهت جستجوی یافته های موید آپاندیسیت و رد سایر علل مثل گاستروانتریت ویروسی ، عفونت ادراری ، پورپورای هنوخ شوئن لاین ، آدنیت مزانتر ، ابسه پسواس ، استئو میلیت لگنی و …… باشد . جوانب مهم شرح حال که می تواند به نفع تشخیص آپاندیسیت با شد عبارتند از شروع درد قبل از اشتفراغ و اسهال و بی اشتهایی ، مهاجرت درد از دور ناف به ربع تحتانی راست شکم و تشدید درد در راه مراجعه به مطب یا بیمارستان .
معاینه با دیدن رفتار بچه و ظاهر وی آغاز می شود . کودک مبتلا به آپاندیسیت معمولا اهسته حرکت می کند و کمی به جلو خم می شود وموقع راه رفتن کمی می لنگد و دلش نمی خواهد برای معاینه روی تخت برود . در معاینه شکم تندر نس مداوم در ناحیه مک بورنی دارد . ریباند تندرنس نیز وجود دارد.
یافته های آزمایشگاهی
افزایش گلبول های سفید خون و شیفت به چپ در بعضی بیماران دیده می شود و در ازمایش ادرا ممکن است گلبول سفید و قرمز دیده شود ولی انجام این ازمایشات بیشتر در جهت رد بیماری های دیگر می باشد . سونوگرافی یک روش خوب جهت تشخیص می باشد . بهترین روش پراکلینیک تشخیص اپاندیسیت سی تی اسکن شکم می باشد.