سفارشات خود را برای  بالا 100 هزار تومان را با پیک رایگان تجربه کنید

با کودکان سیل زده چه کنیم؟

کودکان سیل زده
آنچه در این مطلب می‌خوانید

در شرایط بحران یکی از آسیب‌پذیرترین گروه‌ها، کودکان هستند و علاوه بر شرایط سخت فیزیکی از نظر روانی نیز فشار زیادی را تحمل می‌کنند.یک بچه را در نظر بگیرید که در آرامش کنار خانواده‌اش زندگی می‌کند، تلویزیون می‌بیند، با دوستانش بازی می‌کند و ‌به مهدکودک یا مدرسه می‌رود. درست وقتی که برای آمدن عید و خوشی‌هایش لحظه‌شماری می‌کند، یک‌دفعه خانه و زندگی‌شان زیر آب می‌رود.

کودکان سیل زده

 

حالا دیگر نه از آرامش خبری هست و نه از تلویزیون دیدن و بازی کردن و مدرسه و مهد رفتن. حالا این بچه‌های سیل‌زده، حتی برای غذاخوردن و خوابیدن دچار مشکل هستند و پدر و مادرشان را می‌بیند که یا در تلاش برای نجات دادن خانه و زندگی هستند.

از شکستن نوک مداد تا از دست دادنِ تمام خانه و زندگی

دنیای ذهنی یک کودک با شکسته شدن نوک مداد رنگی و یا در رفتن دست عروسک او به هم می­‌ریزد، چه برسد به از دست دادن مادر، پدر، اتاق، خانه و زندگی. هر چه سن کودکان بالاتر از 3 سال باشد، درک مفهومی آنها بیشتر است و احساس ناامنی بیشتری را تجربه می­‌کنند. بار روانی هر مشکل یا فقدانی برای کودک بسیار سنگین‌تر از بزرگترهاست که علت آن ضعف توان روحی بچه‌ها است.

بچه‌ها را از شرایط بحران خارج کنید

بچه‌ها به این خاطر که توان روحی و جسمی بسیار کمتری نسبت به بزرگ‌ترها دارند و آسیب‌پذیرتر هستند، باید هرچه زودتر از شرایط بحران مثل چادرنشینی، در گل و لای فرورفتن، گرسنگی و نداشتن دارو و امکانات پزشکی خارج شوند. چون صدمات بیشتری می‌بینند.

برای مدت کوتاهی بچه‌ها را به بستگان یا آشنایانی که در شهرهایی امن زندگی می‌کنند و وضعیت بسامان‌تری دارند،‌ بسپارید تا فعلا از آن شرایط بحرانی دور باشند تا زمانی که وضعیت خانواده‌های خودشان به حالت عادی برگردد و بتوانند پیش خانواده‌های‌شان برگردند.

حضور روان‌شناسان کودک و خانواده ضروری است

هر چقدر حضور روان­‌شناسان کودک و خانواده در گروه‌­های امدادرسانی و کمک‌­رسانی فعال باشد، می‌­توان از طریق روش‌های درمانی مانند کشیدن نقاشی، صحبت کردن با مشاوران کودک، درمان­های شناختی کوتاه­ مدت و سایر تکنیک­‌های روان‌شناختی به کاهش استرس­‌های محیطی، کاهش افسردگی­ و افزایش سازگاری کودکان برای ادامه زندگی کمک کرد.

علاوه بر گذر زمان و حضور تیم‌­های متشکل از روان­­‌شناسان، مشاوران، مددجویان و سایر گروه­‌های امدادرسان، خلق و خوی والدین نیز کمک شایانی به بازگشت کودکان به زندگی می­‌کند. پایگاه ایمنی و عاطفی هر کودکی، پدر و مادر اوست.

 

وقتی کودک شاهد سوگواری و اشک ریختن والدین خود است، ممکن است به طور کل امید خود را از دست داده و دچار افسردگی شود. حضور تیم­‌های روان­شناسی خانواده نیز می­‌تواند منجر به حمایت­‌های آموزشی و تربیتی برای والدین باشد تا از بروز آسیب­‌های پس از سیل در زندگی آینده کودکان و خانواده‌­ها جلوگیری شود.

به این مطلب امتیاز دهید
دکتر
Author: دکتر

این مطلب را به اشتراک بگذارید