فیبروئیدهای رحمی تودههای غیرسرطانی هستند که در ناحیه رحم رشد میکنند، این اختلال در بسیاری از زنان شایع است.فیبروم یا فیبروئیدهای رحمی به تودههای غیرسرطانی و خوشخیم گفته میشود که در ناحیه رحم رشد میکند.
فیبروم رحم چیست؟
اختلال عضله صاف رحم که شایعترین تومور لگنی در زنان محسوب میشود؛ این تومور خوشخیم اندازههایی متفاوت دارد و در قسمتهای مختلف رحم رشد میکند، بسیاری از زنان فیبرومهای رحمی دارند.
فیبروم رحم یا تومورخوش خیم عضله صاف رحم، شایعترین تومور لگنی در زنان است که معمولاً در ۵۰ درصد زنان در سنین باروری بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی دیده میشود؛ هر چند فیبرومهای رحم در اندازه کوچک ممکن است بدون علامت باشند و تنها به صورت اتفاقی در سونوگرافی تشخیص داده میشوند، اما حداقل در ۵۰ درصد بیماران، عوارضی مانند دردهای لگنی، افزایش خونریزیهای قاعدگی، درد شدید زمان قاعدگی و تکرر ادرار (به علت فشار روی مثانه) و نازایی دیده میشود.
درمان قطعی فیبرومهای رحم چیست؟
بیشتر فیبرومهای رحم در اندازههای کوچک و بدون علامت هستند که در صورت دیده شدن اتفاقی در سونوگرافی با توجه به بیعلامت بودن، به اقدامی خاص نیاز نیست و بیمار فقط باید هر سه تا ۶ ماه یکبار برای کنترل سایز فیبروم یا بروز علائمی مانند درد شکم و مشکلات قاعدگی به درمان جراحی یا طبی اقدام کند.
آیا خانمی که فیبروم رحمی دارد، میتواند حامله شود؟
بارداری خانمی که فیبروم رحم دارد به تعداد و محل آنها بستگی دارد؛ در صورتی که تعداد فیبرومها بسیار زیاد و یا اندازه فیبرومها بسیار بزرگ باشد، بهطوری که سایز رحم از حد نرمال خارج شده باشد، بهتر است پیش از حاملگی در مشاوره قبل از بارداری در صورت تشخیص فیبروم، ابتدا درمان جراحی انجام شود و سپس با فاصله زمانی مشخص پس از جراحی اقدام به بارداری کرد.
برخی از خانمها با داشتن فیبروم اقدام به بارداری میکنند از این رو ممکن است در این دوران دچار خونریزی رحمی شوند که لازم است تا زمان کنترل خود به خودی علایم و قطع درد، در بیمارستان بستری و با مسکن و تب بر تحت نظر باشد؛ فیبرومهای متعدد زیر مخاطی رحم که در داخل لایه داخلی رحم هستند، ممکن است به سقط در سه ماهه اول یا دوم بارداری منجر شوند.
گاهی فیبرومها علت سقطهای مکرر جنین هستند که در این صورت درمان جراحی و برداشت فیبرومها قبل از اقدام به بارداری بعدی، جهت پیشگیری از سقط ضروری است؛ گاهی احتمال دارد فیبرومهای زیر مخاطی به علت کم کردن فضای داخلی رحم به زایمان زودرس در بارداری منجر شوند، همچنین فیبرومهای بزرگ که در قسمت تحتانی و نزدیکی دهانه رحم قرار دارند، ممکن است در ماه آخر بارداری و در هنگام زایمان طبیعی، باعث عدم پیشرفت زایمان شوند و به صورت مانع در راه خروجی جنین عمل کنند که در این صورت انجام عمل سزارین ضروری است.
به طور کلی بهتر است در هنگام عمل سزارین برداشت هم زمان فیبروم انجام نگیرد، زیرا در حاملگی بافت رحم و ضمائم بسیار پرخون است و در صورت هر نوع دستکاری جراحی احتمال خونریزی شدید از جای فیبروم وجود دارد که در صورت عدم کنترل آن ممکن است جراح مجبور به برداشت کامل رحم برای حفظ جان بیمار شود.